Δήμος Χλωπτσιούδης,Η ποιητική περιήγηση του Θάνου Γώγου- τοβιβλιο.net

Τα υβριδικά κείμενα πάντα είχαν μία ιδιαίτερη γοητεία. Ο πολύπτυχος χαρακτήρας τους και η δημιουργική και καινοτόμα οπτική των δημιουργών τους, τα καθιστούν από μόνα τους αντικείμενο μελέτης τόσο εξαιτίας της δυσκολίας μετάβασης από το ένα είδος στο άλλο όσο και για το πολυκύμαντο -συχνά- περιεχόμενό τους. Ένα τέτοιο έργο είναι η  «Γλασκώβη» (Θράκα, 2014) του Θάνου Γώγου, κατά βάση ποιητικό με πεζά τμήματα.

Η ποιητική σύνθεση του Γώγου αποτελεί την περιπλάνηση της γενιάς του μέσα στις νέες συνθήκες της δεκαετίας. Η «Γλακώβη» μοιάζει με την ομηρική Ιθάκη των νέων, ένα ταξίδι γεμάτο συγκινήσεις, όχι ως επιστροφή στην πατρίδα, αλλά ως δραπέτευση από εκείνη. Οι συχνότατες αλλαγές προσώπων και δραματικών σκηνών και η θολή ταξιδιωτική εικονοπλασία με χαρακτηριστικά "κουνημένης φωτογραφίας", εκφράζουν ακριβώς αυτή την "τυφλή" περιπλάνηση.

Χωρίς άμεσες αναφορές στην κρίση, αλλά πάντα ως μία θεμελιώδη αυτονόητη συνθήκη, η «Γλασκώβη» είναι το ποιητικό ταξίδι των σημερινών νέων σε όσα τους φέρνει η ζωή. Μετανάστευση, έρωτας, αγωνίες και εικόνες από μία Ευρώπη που ενώ υπόσχεται πολλά, καταρρέει μέσα στην εικόνα που έχτισε για τον εαυτό της και όσα υπόσχονταν στους νέους. Μα εκείνοι ακόμα αναζητούν το νέο σε εκείνη.

Ταυτόχρονα, όμως η συλλογή αποτελεί μία βαθύτερη υπαρξιακή αναζήτηση. Αποτυπώνει το εσωτερικό ταξίδι από την αγροτική μεγαλούπολη μέχρι την βρετανική πόλη, προς την αυτογνωσία μέσα από τη συνεχή αναζήτηση ενός προορισμού που λειτουργεί ως στάση.

Αν ο Νίκος Καζαντζάκης ωθούνταν από μία εσωτερική ανάγκη προς το ταξίδι για να γνωρίσει το θείο και να ταυτιστεί βιωματικά με τις προσωπικότητες που τον σημάδεψαν, το ποιητικό υποκείμενο της συλλογής ωθείται στο δικό του εσωτερικό ταξίδι από την ανάγκη του να μάθει τον νέο κόσμο που διαμορφώνει μία νέα κοινωνία στην οποία καλείται να λειτουργήσει.

Είναι μία συνεχής κίνηση από την παιδική ηλικία προς την ωριμότητα με στάσεις από τις οποίες ως άλλος καβαφικός Οδυσσέας, ο ποιητικός ήρωας αρπάζει ό,τι του προσφερθεί (ηδονή, εμπειρίες, αναμνήσεις). Και όπως η γενιά του ποιητή αισθάνεται σαν μία παρέκκλιση που υποχρεώνεται σε μετανάστευση, έτσι και ο ποιητής συνθέτει έναν φενάκη αταίριαστο ποιητικό κόσμο.

Πρόκειται για ένα πολυδιάστατο έργο που δικαίως το αποκάλεσαν μανιφέστο. Είναι μία λυρική διακήρυξη ποιητικής πρόζας με φιλοσοφικές προεκτάσεις και τον έρωτα με την ποίηση και το ταξίδι πάντα σε πρώτο πλάνο. Μία επαναστατική ορμή ρέει μέσα στις λέξεις σαν ένα οδόφραγμα στον ποιητικό κομφορμισμό. Ο φιλοσοφικός στοχασμός συνδέεται με το λυρισμό και τον πειραματισμό μέσα από στην υβριδική συλλογή.

Μοιάζει με ένα ποιητικό παιχνίδι του δημιουργού. Πεζά κείμενα και συνθέσεις συμπλέκονται σε μία αλληλογραφία που διασχίζει όλη την Ευρώπη. Το έντονο πεζολογικό ύφος και η αξιοπρόσεκτη λιτότητα διανθίζονται με δυναμικές μετωνυμίες και μεταφορές· ολοκληρώνουν την εκφραστική προφορικότητα με μία σκηνική διάσταση. Ένας συνεχής πειραματισμός κυλά στη στιχουργική του Γώγου. Η δραματική σκηνογραφία που αλλάζει συνεχώς σε συνδυασμό με την απομνημονευματική αφηγηματική γραφή, δεν επιτρέπουν τη μονοτονία. Ταξιδιωτικές εμπειρίες συμπλέκονται με το επιστολικό ύφος.

Μέσα από το επιστολικό τούτο ύφος εκφράζει μία πηγαία ειρωνική διάσταση. Συνδυάζει το σαρκασμό με τη λυρική έκφραση μέσα σε ένα φενάκη πρωτοενικό πλαίσιο· άλλωστε, οι επιστολές είναι πάντα προσωπικές και σε α΄ ενικό γραμματικό πρόσωπο. Μα στην πραγματικότητα ο ποιητής μέσα από το ψευδοεγωιστικό πρίσμα του διαθλά ένα κοινωνικό υποκείμενο, ένα πρωτοπληθυντικό γραμματικό πρόσωπο.

Η φίλαυτη εκφραστική έτσι μετατρέπεται σε ένα δημιουργικό καμουφλάζ. Δίπλα στο μεταναστευτικό δράμα, που συγκλονίζει τη νεώτερη γενιά, ο Γώγος μοιάζει να μιλά ως εκπρόσωπός της με μία δημιουργική φωνή που πασχίζει να ισορροπήσει τον έρωτα με τη φιλοσοφική διάσταση, τον αυτοσαρκασμό και την ποιητική δημιουργία.

Από τις συνθέσεις διαχέεται ένα υπόκωφο δηκτικό συναίσθημα για την επανάσταση που όλοι ελπίζουν να κάνουν και τους συμβιβασμούς τους. Το υπερ-φύλο, η ταχύτητα του σεξ και η ερωτική απελευθέρωση, μία συγκαλυμμένη οργή και απογοήτευση για την κατάσταση διαπνέουν όλη τη συλλογή. Είναι η νεανική καυστική διάθεση προς το παλιό που ελλοχεύει το δικό της ριζοσπαστικό για την κοινωνία που κλήθηκαν να υπηρετήσουν μακριά από τα δικά τους όνειρα.

http://tovivlio.net/%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CF%8E%CE%B3%CE%BF%CF%85/